Tradities
Het einde van weer een jaar is in zicht en het nieuwe jaar staat in de startblokken. Ik word er altijd een beetje melancholisch van. Herkent u dat? Het afsluiten van het oude jaar is echt zo’n moment om een bepaalde fase of gebeurtenis in je leven af te sluiten. Sommige mensen, voor wie 2009 helaas geen leuk jaar is geweest, kunnen het nieuwe jaar beschouwen als een positief begin van een nieuwe toekomst. Voor andere mensen begint het jaar met een nieuwe levensfase of een nieuwe ontwikkeling. En weer anderen gaan in het nieuwe jaar net zo vrolijk verder als in het oude jaar. Ach, het zijn deze dagen dat je dit soort mijmeringen hebt. Je kijkt terug maar ook vooruit.
Thuis is het een drukte van belang. De voorbereidingen voor de overgang naar het nieuwe jaar zijn in volle gang. Oliebollenmeel, zonnebloemolie en krenten zijn inmiddels gekocht. Onze zonen logeren deze week in ‘Hotel Mama’ en vragen al dagen wanneer we samen oliebollen gaan bakken. Traditiegetrouw bakken de mannen in huize Freriks elk jaar de bollen. Een mooie traditie die ik koester. Ook is er overleg over hoe we Oud en Nieuw gaan vieren. Meestal komt het uit op het bekende recept, omdat dat nou eenmaal goed bevalt: tot 00.00 uur gezellig met z’n allen thuis en daarna gaat ieder zijn eigen weg.
Terwijl ik deze column schrijf gaan mijn gedachten ook naar de vervelende kanten van Oudejaarsnacht. Een moment waarop je kunt zien dat alcohol niet aan iedereen besteed is. Voor sommigen is die nacht een vrijbrief voor grenzeloos drankmisbruik, om even later te vervallen in volstrekte gekte. Dan komen de vandalen, pyromanen en straatvechters naar boven in een mens. Het zal wel met mijn portefeuille Zorg en Welzijn te maken hebben dat deze zorgelijke gedachten naar boven komen nu ik in een melancholische bui verkeer.
‘John, kom je nou helpen met het oliebollenbeslag?’, hoor ik onze oudste zoon vanuit de schuur roepen. Ik schudt de negatieve gedachten van me af en realiseer me dat er zoveel meer leuke dan vervelende kanten aan de feestdagen zitten. ‘Ik kom er aan’, roep ik terug. Lang leve tradities!
Een gelukkig Nieuwjaar
Het einde van weer een jaar is in zicht en het nieuwe jaar staat in de startblokken. Ik word er altijd een beetje melancholisch van. Herkent u dat? Het afsluiten van het oude jaar is echt zo’n moment om een bepaalde fase of gebeurtenis in je leven af te sluiten. Sommige mensen, voor wie 2009 helaas geen leuk jaar is geweest, kunnen het nieuwe jaar beschouwen als een positief begin van een nieuwe toekomst. Voor andere mensen begint het jaar met een nieuwe levensfase of een nieuwe ontwikkeling. En weer anderen gaan in het nieuwe jaar net zo vrolijk verder als in het oude jaar. Ach, het zijn deze dagen dat je dit soort mijmeringen hebt. Je kijkt terug maar ook vooruit.
Thuis is het een drukte van belang. De voorbereidingen voor de overgang naar het nieuwe jaar zijn in volle gang. Oliebollenmeel, zonnebloemolie en krenten zijn inmiddels gekocht. Onze zonen logeren deze week in ‘Hotel Mama’ en vragen al dagen wanneer we samen oliebollen gaan bakken. Traditiegetrouw bakken de mannen in huize Freriks elk jaar de bollen. Een mooie traditie die ik koester. Ook is er overleg over hoe we Oud en Nieuw gaan vieren. Meestal komt het uit op het bekende recept, omdat dat nou eenmaal goed bevalt: tot 00.00 uur gezellig met z’n allen thuis en daarna gaat ieder zijn eigen weg.
Terwijl ik deze column schrijf gaan mijn gedachten ook naar de vervelende kanten van Oudejaarsnacht. Een moment waarop je kunt zien dat alcohol niet aan iedereen besteed is. Voor sommigen is die nacht een vrijbrief voor grenzeloos drankmisbruik, om even later te vervallen in volstrekte gekte. Dan komen de vandalen, pyromanen en straatvechters naar boven in een mens. Het zal wel met mijn portefeuille Zorg en Welzijn te maken hebben dat deze zorgelijke gedachten naar boven komen nu ik in een melancholische bui verkeer.
‘John, kom je nou helpen met het oliebollenbeslag?’, hoor ik onze oudste zoon vanuit de schuur roepen. Ik schudt de negatieve gedachten van me af en realiseer me dat er zoveel meer leuke dan vervelende kanten aan de feestdagen zitten. ‘Ik kom er aan’, roep ik terug. Lang leve tradities!
Een gelukkig Nieuwjaar
